برای ایجاد یک لینک فیبر نوری مناسب چه مواردی را باید در نظر داشت؟

قرار دادن یک اتصال گذرا در یک کابل نوری نیاز به کار و هزینه زیادی دارد. اگر هدف، اتصال ساختمانهای داخل یک مجتمع باشد مسیر کابل بیرونی ممکن است تنها چند ده متر باشد به همین دلیل نیازی به حفاظت اضافه ولتاژ نیست.

به همین دلیل کابل یونیورسال یا کابلهای indoor/outdoor در صنعت کابل کشی مجتمع ها بسیار رواج یافته است. قابلیت اشتعال کابل یونیورسال به اندازه کافی کم است (و معمولا محتوای هالوژن آن صفر است) و مطابق قوانین طبیعی است با این وجود هنوز داشتن مقاومت کافی در برابر آب و اشعه UV نیز برای کابلهای نصب شده در مجاری زیرزمینی نیاز است. برای تحقق این امر لازم است که از مواد مناسبتری برای sheath استفاده شود. هزینه اضافی نیز به سادگی با کم شدن هزینه نصب جبران می شود زیرا فقط یک یک کابل قرار است در محل نصب شود. در یک محل اکادمیک یا صنعتی معمولا ده ها متر کابل در داخل ساختمان و ده ها متر نیز بین ساختمانها بکار می رود. در این موارد بسیار اقتصادی تر است که فقط از یک کلاس خاص از کابل یونیورسال استفاده شود.

بجای استفاده از ژل نفتی برای بستن مسیر آب می توان از نوارهایی با قابلیت جذب آب استفاده کرد. گذشته از مساله اشتعال پذیری ژل نفتی، بدلیل زمان بر بودن کار تمیز کردن ژل، قبل از ترمینال کردن و متصل کردن، این روش در میان نصابها معمول نیست. این نوارها در تماس با آب متورم می شوند و به این طریق از جاری شدن آب در فضاهای داخل کابل جلوگیری میکنند.

یک روش نشانه گذاری امریکایی برای کابل های نوری وجود دارد که مشخص می کند در کدام قسمت ساختمان باید استفاده شوند. این روش در جدول 4.5 نشان داده شده است.