ساختمان کابل شبکه مسی

ساختار مجاز برای این کابل، دو یا چهارسیمه است. کابل باید حداقل 8 هادی داشته باشد: مثلا چهار جفت. جفتهای تابیده معمولترین نوع است و برای روش انتقال کابل متعادل که در شبکه های محلی مدرن استفاده میشود، گزینه ایده آلی است. کابلهای چهارسیم نیز انتقال متعادل باکیفیتی را ایجاد می کنند اما فقط در فرانسه دیده میشود. شکل های زیر، کابل جفت تابیده و چهارسیمه را نشان میدهد.

 

در ادامه این مقالات فرض شده است که تمام کابلهای مسی استفاده شده از نوع چهار جفت تابیده هستند مگر اینکه نوع دیگری ذکر شود.

کابلهای مسی هم بصورت screened یا محافظ دار و هم unscreened یا بدون محافظ وجود دارند. در کتابهای امریکایی معمولا از لفظ شیلد shield به جای screen استفاده می شود که به معنی قراردادن لایه های فلزی دور هادی ها ست. اینکار برای جلوگیری از خروج هرگونه سیگنال الکترومغناطیسی از کابل و نیز برای جلوگیری از تداخل الکتریکی است. اینکار هزینه کابل را زیاد میکند و اندازه ان را بزرگتر و بریدن (terminate) ان را دشوتر میکند. با این وجود برخی معتقدند که انجام این کار برای عملکرد قابل اطمینان شبکه ضروری است. در آلمان حدود 98درصد بازار کابل دیتا مربوط به محصولات screened است. در فرانسه این مقدار حدود 60 درصد است. در سایر نقاط دنیا، حدود 10 درصد مربوط به screened و 90 درصد unscreened است. مساله انتخاب بین این دو گزینه در ادامه مقالات بررسی خواهد شد.

کابل unscreened که معمولا به آن UTP(unscreened twisted pairs) گفته میشود، 4 جفت سیم به هم تابیده دارد و روی آن یک غلاف وجود دارد که انها را کنار هم نگه دارد.